"Medaliony" - recenzja

Tytuł: "Medaliony"
Autor: Zofia Nałkowska 
Oprawa: Miękka 
Ilość stron: 64 
Wydawnictwo: Siedmiogród
Ważny cytat z książki: "Ludzie ludziom zgotowali ten los" 
Moja Ocena: 10/10


„Ludzie giną na wszelkie sposoby, wedle wszelkich kluczów, pod każdym pretekstem. Wydaje się, że nie żyją już wszyscy, że nie ma się przy czym upierać, nie ma przy czym obstawać.”

Książka wstrząsająca. Tym bardziej wstrząsająca, im większą człowiek ma świadomość, że opowiadane historie są prawdziwe. Czyli ze strony na stronę bardziej…

Naczytałam się w życiu thrillerów, horrorów, sensacji. Byłam świadkiem przeróżnych fikcyjnych masakr w literaturze (np. gdy Raskolnikow zabija siekierą Lichwiarkę). Wczuwałam się w postacie psychopatów, seryjnych morderców. Dopiero Nałkowska przyprawiła mnie o dreszcz obrzydzenia.

W liceum przeczytałam jedynie fragmenty tej książki. Wtedy ta książka nie tyle mnie przeraziła, co obrzydziła do tego stopnia, że w ogóle nie chciałam jej dokończyć.. Najbardziej przeraził i obrzydził mnie opis sytuacji, w której to pewna pani z Getta powoli zjadała swoje dziecko, ponieważ nie miała co jeść.. Ta kobieta po prostu nie chciała umrzeć z głodu..

Odczekałam szmat czasu, dojrzałam, zdystansowałam się. Warto było. Kiedy nie traktuje się „Medalionów” jak kolejnej szkolnej lektury do odhaczenia, zyskują całkiem nowy wymiar. Nie są już porcją materiału do rozbicia na części pierwsze, a potem – do zanalizowania i interpretacji. Nie. Są całością. I albo umysł czytelnika przyswoi tę całość, albo ją wyprze. Szkoda, że nie można wymazać czegoś z kart historii tak łatwo, jak z własnego umysłu. Ten horror naprawdę miał miejsce. I to właśnie poraża najbardziej..

Ps. Coraz bardziej cenię sobie tę Autorkę. Trafia do mnie zarówno w „Granicy”, jak i w „Medalionach”. Celnie. Obojętnie, czy wyraża się kwieciście, czy krótkimi, na pozór beznamiętnymi zdaniami. Czy posługuje się krótką formą literacką, czy długą. Wiem, że ma coś do powiedzenia i rozumiem, co chce mi przekazać. „Czuję” jej twórczość, rewelacyjną zresztą.

Zdjęcia: